در این اثر سعی شده است با بهرهگیری از مستندات تاریخی و روایی برخی از وقایع تلخ پس از رحلت رسول خدا(ص) مورد بازخوانی قرار گرفته و ظلمهایی که نسبت به خاندان پیامبر اسلام(ص) صورت گرفته است، مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد. نویسنده در همین زمینه به عملکرد منفی خلفا و صحابه پیامبر اکرم(ص) در غصب خلافت امام علی(ع)، غصب اموال فدک که مخصوص فاطمه زهرا(س) بود و همچنین آزار و اذیت وارد شده نسبت به خاندان ایشان اشاره کرده و مصایب امیرالمومنین علی(ع) و فاطمه زهرا(س) را به تصویر کشیده و اثبات نموده است که آن بانوی بزرگ به مرگ طبیعی از دنیا نرفته بلکه بر اثر جراحات وارده بر ایشان در حمله به بیت امام علی(ع) به شهادت رسیده و به صورت مظلومانهای نیز دفن شده است. وی به گوشههایی از محاجه فاطمه زهرا(س) با خلفا در مورد حقانیت خویش و امام علی(ع) اشاره کرده و دیدگاه مخالفان شیعه را در این زمینه به نقد کشیده است.
گزیده کتاب
آن شب، سؤال مهمّی را از من پرسیدی، سؤالی که مرا به فکر واداشت. تو رو به من کردی و گفتی: بهترین سرمایه ای که خدا به تو داده است، چیست؟ من می خواهم همان را از خدا طلب کنم.
نمی دانم سکوت من چقدر طول کشید، به من نگاه می کردی، در فکر بودم. من باید حقیقت را به تو می گفتم، این شرط رفاقت بود.
جواب را یافتم، سرم را بالا گرفتم و گفتم: «عشق فاطمه(س)، بهترین سرمایه من است. خدا هر چه را از من می خواهد بگیرد، بگیرد، امّا این عشق را هرگز از من نگیرد!».
چند شب از رفتن تو گذشت، خبردار شدم که عدّه ای در مورد شهادت فاطمه(س) سؤال هایی را مطرح کرده اند و این گونه خواسته اند شهادت آن حضرت را انکار کنند.
قلم را در دست گرفتم، می خواستم از مظلومیّت فاطمه(س) دفاع کنم، باید مطالعه و تحقیق می کردم، باید می نوشتم، آری! همان سرمایه ای که خدا در قلبم قرار داده بود، راه را برایم آسان نمود و به راستی چه شکوهی دارد این نوشتن برای فاطمه(س)!
