فرزندم در سرزمین مجازی به قلم مریم کوپایه ئیها زیر نظر دکتر زهرا آیت اللهی کتابی در بردارنده آموزش ها و تمرین های عملی و کاربردی به والدین است تا چطور از کودکانشان در فضای مجازی مواظبت کنند. این کتاب شامل آموزش مهارت های لازم جهت مواظبت از فرزند و مدیریت او در فضای مجازی است تا کودک که قشری بی دفاع و ضعیف در آشفته بازار فضای مجازی است رها نشده باشد که آسیب هایش دامنگیر او شود. فضای مجازی فرصت ها و تهدید های قابل توجهی را به همراه دارد آسیب هایی چون فردگرایی و انزوای اجتماعی، افزایش خشونت، آسیب های پورنوگرافی، بحران هویت، ایجاد تنش های خانوادگی و … جزو تهدیدهای فضای مجازی محسوب می‌شوند در مقابل، افزایش همگرایی اجتماعی، یادگیری و آموزش آنلاین، ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و … از جمله فرصت هایی هستند که فضای مجازی در اختیارمان می گذارد.
از این روز این پدیده می‌تواند بالاترین موهبت یا بدترین کابوس باشد! در حقیقت این ابزار جدید، امکانی گسترده فراهم می‌کند که نحوه استفاده از آن سودمندی یا زیانمندی آن را تعیین می کند.
اما کودکان به عنوان قشری بی دفاع در آشفته بازار فضای مجازی از طرف والدینشان نیاز به مواظبتی ویژه دارند، سرگردانی کودک در این آشفته بازار مثل زمانی است که در خیابانی شلوغ و پر خطر گم شده و دنبال پدر و مادر خود می‌گردد، البته با این فرق که کودک وقتی در خیابان گم می شود متوجه گم شدنش می شود و می گرید و به دنبال پدر و مادر یا راهنمایی می گردد؛ منتها کودک سرگردان و گم شده در فضای مجازی متوجه حال خود نیست. او چنان جذب زرق و برق و ظاهر زودگذر آنجا می شود که نه تنها نمی گرید بلکه پدر و مادرش را فراموش می کند. از این رو اگر والدین برای حضور بچه هایشان در این فضا برنامه و مواظبت نداشته باشند نه تنها اینکه کودک از فواید فضای مجازی استفاده نمی کند بلکه اساسا معلوم نیست چه سرانجامی می یابد.
گزیده کتاب
گزیده1:
فرهنگ لغت آکسفورد «هویت» را این‌گونه تعریف می‌کند: «خصوصیات، احساسات و باورهایی که باعث تمایز افراد از یکدیگر می‌شوند.»
به اعتقاد «بلومر»، عناصر سه‌گانهٔ هویت، یعنی شخص، فرهنگ و جامعه، در تکوین شخصیت فرد نقش مهمی را ایفا می‌کنند. «هویت شخصی» ویژگی بی‌همتای فرد را تشکیل می‌دهد. «هویت اجتماعی» در پیوند با گروه‌ها و اجتماعات مختلف قرار می‌گیرد و شکل‌گیری آن، متأثر از آن‌هاست. و «هویت فرهنگی» برگرفته از باورهایی است که در عمق وجود فرد به علت تعامل او با محیط پیرامون و آموزه‌های آن، از بدو تولد تا کهن‌سالی، جای گرفته است.
هویت در جامعهٔ سنتی، ثابت و دارای ساختاری معین و وابسته به مکان است. وابستگی به مکان، موجب ثبات و تداوم در مرزهای فردی و اجتماعی است و تغییر این مرزها امری دشوار است؛ در مقابل، هویت در جامعهٔ مدرن و در فضای مجازی بی‌مرز، نامحدود و فارغ از ساختار مشخص است.
از آنجا که فضای سایبری، صحنه‌ای فرهنگی و اجتماعی است که فرد خود را در موقعیت‌ها، نقش‌ها و سبک‌های متنوع زندگی قرار می‌دهد، زمینه‌ای است برای آسیب‌پذیری شخصیت کاربر که در نتیجه، موجب چندشخصیتی شدن کاربر خواهد شد. کودکان در این محیط آسیب بیشتری می‌بینند؛ به‌ویژه در دورانی که هویت آنان شکل می‌گیرد، این خطر بیشتر می‌شود.
کودک در هنگام ورود به دوران بلوغ، که مرحلهٔ شکل‌گیری هویت اوست و همواره به دنبال کشف ارزش‌ها و درونی کردن آن‌هاست، با اینترنت و حجم گستردهٔ اطلاعات مواجه می‌شود و به ناچار می‌خواهد از طریق جست‌وجو در دنیای مجازی، هویت خویش را پیدا کند. ممکن است برخی از آن‌ها، راه را در اینترنت گم کنند و دوران هویت‌یابی‌شان را با بحران سپری کنند و گاهی برخی از اطلاعات حقیقی مانند: سن، تحصیلات، محل سکونت و حتی جنسیت در فضای مجازی از بین می‌رود؛ برای نمونه، بسیاری از افرادی که در اتاق‌های چت مشغول گفت‌وگو با یکدیگر هستند و خود را با مشخصاتی غیرواقعی و دروغین به مخاطب یا مخاطبان خود معرفی می‌کنند؛ با این حال، همین شخصیت‌های ناشناس تأثیرات گوناگونی بر یکدیگر دارند.
