«منِ دیگرِ ما» تلاش می کند با تکیه بر مبانی دینی، مهارت های تربیت فرزند در دنیای امروز را با قلمی ساده و روان به پدران و مادران آموزش دهد. این اثر، که به قلم جذاب و دلنشین محسن عباسی ولدی نوشته شده است، تا کنون 22 بار تجدید چاپ شده و اکنون با ویرایشی جدید و اضافه شدن دو جلد دیگر، آماده استفاده علاقه مندان و دغدغه مندان شده است.
ندگی مدرن بیش از آنکه با نیازهای کودک تطابق داشته باشد، با نیازهای او دشمنی دارد. از همین رو پیش از آنکه بازی هایی که با نیاز کودکان تناسب دارد، از یاد برود باید از آن ها سخن گفت و یادشان را زنده نگه داشت.
این جلد شامل 3 بخش با عناوین: «یک لیوان آب، یک لقمه غذا و یک دست بازی با طعم محبت»، «فرزندت سوء تغذیه ی بازی گرفته؛ حواست هست؟» و «نشانه های سالم بودن غذای بازی» می باشد.
ضمیمه ادبی این کتاب نیز «بازی چه محراب خوبی است برای این عبادت» نام دارد.
بخش اول به رابطۀ بازی با محبت ورزی می پردازد که می توان گفت عهده دار رابطۀ میان گزاره های رفتاری و موضوع این کتاب است. کم نیستند پدران و مادرانی که امروزه بازی بچه ها را جدی نمی گیرند.
چرایی این بی اعتنایی موضوع بخش دوم است.
در بخش سوم هم به ویژگی های بازی مفید پرداخته شده است.
ضمیمه جلد چهارم، کتاب بازی بازوی تربیت است که در آن 140 بازی برای کودکان در سنین مختلف به تفکیک سن آموزش داده شده است تا والدین با بازی های مختلف آشنایی کافی را داشته باشند.
کتاب بازی بازوی تربیت در دو بخش «مرحله شکل گیری توانمندی ها» و «دوره ی کامل شدن توانمندی ها» حاوی 140 بازی از دوران نوزادی تا دوران نوجوانی است؛ بازی هایی که در فرهنگ بومی کشورمان رواج داشته؛ اما آرام آرام به دست فراموشی سپرده می شوند.
هفت جلد این کتاب، با عناوین زیبا و جذابش، تقریبا اکثر دلمشغولی های والدین و مسائل پرکاربرد، روزمره و تازه تربیت فرزند را در بر می گیرد. عناوین این هفت جلد عبارت است از:
جلد اول: جوجه های رنگی و بچه های فرنگی (مشکلات پیش روی تربیت در دنیای امروز)
جلد دوم: خارهای گل شده و گل های خارشده (نقش محبت در تربیت فرزند)
جلد سوم: پرنده های در قفس و کودکی های نارس (نقش آزادی در تربیت کودک)
جلد چهارم: بازی های عسلی و عسل های بدلی (نقش بازی در تربیت کودک) *
جلد پنجم: قاب سراب نشان و بیداری خواب نشان (نقش تلویزیون در تربیت کودک)
جلد ششم: بازی روی ابر خیال و کودکی های رو به زوال (نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند)
جلد هفتم: ارتش رایانه ای و نوازش تازیانه ای (نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند)
گزیده کتاب
گزیده1:
بازی، یکی از نیازهای حقیقی فرزندان ماست. این نیاز، مانند آزادی، یک نیاز حقیقی بوده، زیاده‌طلبی به شمار نمی‌آید. بسیاری از مشکلات تربیتی فرزندان ما، به دلیل عدم مدیریت صحیح در پاسخ‌گویی به نیاز بازی است. بازی مثل عسل، کام روح بچه را شیرین میکند. این شیرینی در صورتی میتواند شما را در تربیت فرزندانتان یاری کند که عسلِ بازی، اصل باشد. اگر بازیهای اصلی از عوامل رشد فرزندان است، بازیهای تقلبی عامل تخریب روح و روان فرزندان ماست. امروز عسلهای تقلبی زیاد شده است. باید بازیهای اصلی را شناخت تا گرفتار بازیهای تقلبی نشد.
گزیده2:
باید کودک شد.راه،همین است.من هنوز باور نکرده ام کوچک بودن کودکان را.کودکان به اندازه ی آسمان پهناورند.این ماییم که کوچک شده ایم.باید کودک شد.راه بزرگ شدن ما از جاده ی کودک شدنمان می گذرد.کودک که شدیم،می فهمیم بازی های کودکانه چقدر بامعناتر از بازی های ما بزرگ ترهاست.چه اندازه صداقت دارند این بچه ها که کار های خودشان را بازی می نامند؟و چه بهره ای از صداقت داریم ما که بازی هایمان را جدی ترین کارهای روزگار می دانیم؟!میوه ی بازی های کودکانه،شادابی و طراوت است و نتیجه ی بازی ما بزرگ ترها جز غم چیز دیگری نیست؛چقدر سیاست دارند کودکان و چه اندازه بی تدبیریم ما!پس باید باور کنیم این حقیقت را که ما بزرگ نشده ایم.از کودکی که فاصله گرفتیم،کوچک شدیم.یادش بخیر دل های دریایی کودکانه مان که زلال بود و بی رنگ!عجب دیدنی بود بازی های کودکانه مان!رقابت هایی که بوی رفاقت می داد و دست به دست هم دادن هایی که زنجیر محبت می بافت و چقدر زشت است بازی های کوچکانه ی ما!رقابت هایی که بوی تعفن دنیا می دهد و دست به دست هم دادن هایی که زیر پای کسی را خالی می کند.
