«منِ دیگرِ ما» تلاش می کند با تکیه بر مبانی دینی، مهارت های تربیت فرزند در دنیای امروز را با قلمی ساده و روان به پدران و مادران آموزش دهد. این اثر، که به قلم جذاب و دلنشین محسن عباسی ولدی نوشته شده است، تا کنون 22 بار تجدید چاپ شده و اکنون با ویرایشی جدید و اضافه شدن دو جلد دیگر، آماده استفاده علاقه مندان و دغدغه مندان شده است.
این جلد از کتاب شامل 3 بخش است که عبارت است از: «آدم آهنی شدن سخت است!» و «چه شد که میهمانمان شد؟» و «طرحی که ما برای او می ریزیم».
ضمیمه ادبی این کتاب نیز «من و تو چقدر فرق داریم با هم!» نام دارد. در بخش اول نویسنده به سراغ تغییراتی رفته است که بازی های رایانه ای در روابط فرزندان ما ایجاد می کنند. این تغییرات را در پنج فصل بررسی کرده است: 1. رابطه فرزند با خویش، 2. رابطه فرزند با جامعه، 3. رابطه فرزند با طبیعت، 4.رابطه فرزند با معبود، 5. رابطه فرزند با شیاطین.
در بخش دوم به تحلیلی درباره چرایی گرایش به بازی های رایانه ای پرداخته شده است. پاسخ به این پرسش ار آن رو اهمیت دارد که امروزه بسیاری از خانواده ها اطلاعاتی درباره آسیب های بازی های رایانه ای دارند، اما بار هم دست روی دست گذاشته و پیامدهای آن را در زندگی فرزندانشان به تماشا نشسته اند.
بخش سوم هم وظیفه والدین در قبال بازی های رایانه ای تبیین کرده است.
هفت جلد این کتاب، با عناوین زیبا و جذابش، تقریبا اکثر دلمشغولی های والدین و مسائل پرکاربرد، روزمره و تازه تربیت فرزند را در بر می گیرد. عناوین این هفت جلد عبارت است از:
جلد اول: جوجه های رنگی و بچه های فرنگی (مشکلات پیش روی تربیت در دنیای امروز)
جلد دوم: خارهای گل شده و گل های خارشده (نقش محبت در تربیت فرزند)
جلد سوم: پرنده های در قفس و کودکی های نارس (نقش آزادی در تربیت کودک)
جلد چهارم: بازی های عسلی و عسل های بدلی (نقش بازی در تربیت کودک) *
جلد پنجم: قاب سراب نشان و بیداری خواب نشان (نقش تلویزیون در تربیت کودک)
جلد ششم: بازی روی ابر خیال و کودکی های رو به زوال (نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند)
جلد هفتم: ارتش رایانه ای و نوازش تازیانه ای (نقش بازی های رایانه ای در تربیت فرزند)
گزیده کتاب
گزیده1:
غفلت، فقط به این نیست که حواسَت از فرزندت پرت شود و او در میان همهمۀ جمعیت گم شود. گاهی در همان خانه که نشسته‌ای، فرزندت بی آن‌که حتّی یک قدم از تو فاصله بگیرد، گم می‌شود؛ امّا این بار در شلوغ‌بازار بازی‌هایی که اگر آغازش پیدا باشد، معلوم نیست پایانش فرزندت را به کجا خواهد برد. حواس‌های پرت شده را باید جمع کرد. بچه‌های گمشده را باید پیدا کرد. باید به این همه غفلت، پایان داد، وگرنه شاید این غفلت باشد که بر خوشی‌های ما مُهر ابطال بکوبد.
گزیده2:
پیش از این گفتیم که دنیای مجازی اگرچه مجازی است اما برای کسی که با آن انس می گیرد, یک دنیای حقیقی می شود در بازی های خشن, کودک در صورتی می تواند به مراحل بالاتر صعود کند که افراد بیشتری را بکشد. اگرچه این افراد واقعیتی در دنیای خارجی ندارند, اما به جهت واقع نمایی دنیای مجازی کودک حس واقعی به این کشتن ها دارد. لذتی که کودک از کشتن دشمنان مجازی خود می برد, آرام آرام می تواند به قساوت او منتهی شود.نتایج یک تحقیق که از سوی یک گروه فوق دکترا ا زدانشگاه شهید بهشتی انجام گرفته, شاهد خوبی برای این مدعا است :
« 45 درصد کودکان ایرانی به بازی های رایانه ای خشن علاقه مند هستند. یکی از اعضای این گروه تحقیقاتی گفته است که تماشای فیلم های خشن و دارای صحنه های خشونت آفرین و همچنین باز ی های خشن رایانه ا ی, موجب بروز سندروم "دنیای خبیث " بین افراد 4 تا 18 ساله می شود . مقاومت در برابر پند و اندرز , علاقه مندی به خلق خشونت اعم از خشونت های رفتاری یا عملی, از جمله علائم ایجاد سندروم دنیای خبیث است. بر اساس تحقیقات صورت گرفته, 45 درصد از کودکان, علاقه مند به بازی های رایانه ای با صحنه های تیراندازی و کشتار هستند. همچنین افراد مبتلا به این ناهنجاری در مقابل دیدن خون و یا خونریزی بی تفاوت بوده و حتی از آن لذت می برند.» تفکری که در بازی های رایانه ای خشن ترویج می شود این است برای رسیدن به خواسته ها, استفاده از خشونت, نه تنها اشکالی ندارد بلکه لازم و ضروری است. می شود خشونت را به خشونت فردی و جمعی تقسیم کرد در بازی های رایانه ای تنها خشونت از نوع اول آن ترویج نمی شود بلکه در بسیاری از این بازی ها خشونت دوم که دنیا را تبدیل به یک جنگل می کند, تبلیغ می شود.
(کتاب من دیگر ما جلد هفتم / صفحه 94 و 97 )
