کتاب حاضر زندگی شهید مهدی خندان را از زبان دوستان و همراهانش روایت می کند. این شهید بزرگوار در سال 1341 در روستای «سبوبزرگ» از توابع لواسان کوچک به دنیا آمد. مهدی دوره راهنمایی را در سال 1353 به اتمام رساند و پس از آن به هنرستان دکتر احمد ناصری در تهران رفت. شهید خندان سال 1357 همزمان با پیروزی انقلاب توانست دیپلمش را در رشته مکانیک بگیرد. مهدی تابستان 1359 به عنوان عضو فعال بسیج به پادگان امام حسین (ع) اعزام شده و دوره آموزش عمومی نظامی را با موفقیت می گذراند و سپس برای مقابله با ضد انقلاب عازم کردستان شد و به سمت جبهه های غرب رفت. شهید خندان به مدت شش ماه در جبهه غرب در سرپل ذهاب ماند و پس از آن به عضویت سپاه پاسداران در آمده و مدت چهار ماه به عنوان محافظ بیت امام خمینی(ره) به خدمت مشغول شد.ایشان در جبهه غرب چنان رشادت و شهامتی از خود نشان می دهد که لقب «شیر کوهستان» را به او می دهند. شهید خندان خرداد سال 1361 همراه حاج احمد متوسلیان و دیگر رزمندگان به لبنان اعزام می شود و حدود چهار ماه هم در آنجا به خدمت مشغول می شود. سرانجام شهید مهدی خندان روز 28 آذر 1362 برابر با اربعین حسینی، در مرحله سوم عملیات«والفجر 4» در ارتفاعات کانیمانگا، هنگام عبور از میدان مین و سیم خاردار، توسط گلوله تیر بار دشمن مزد زحماتش را گرفت و به شهادت رسید.
گزیده کتاب
گزیده کتاب
گزیده1:
مرحله‌ی دوم از عملیات نصر در ساعت هشت صبح روز ۱۶ دی‌ماه ۱۳۵۹ آغاز شد. پس از پیش‌روی‌های اولیه در این روز، با تشدید آتش دشمن، پیش‌روی کند شد و سرانجام در بعدازظهر، درحالی‌که نیروهای سپاه در خط مقدم درگیر بودند، نیروهای زرهی ارتش (به دستور فرماندهی) عقب‌نشینی کرد!
عقب‌نشینی یگان‌ها علاوه بر تأثیر نامطلوب بر روحیه‌ی نیروها، موجب از بین رفتن سازمان و انسجام نیروهای خودی شد.
نیروهای پیاده‌ی سپاه نیز که دو کیلومتر جلوتر از نیروهای ارتش قرار داشتند به علت عدم آگاهی از عقب‌نشینی، در محاصره‌ی دشمن قرار گرفته و تعدادی از آن‌ها مظلومانه به شهادت رسیدند.
برابر گزارش سپاه، ۱۴۰ تن از نیروهای انقلابی که بیشتر آن‌ها دانشجویان پیرو خط امام بودند، به شهادت رسیدند. این دانشجویان پس از تحویل گروگان‌های آمریکایی، به دولت جمهوری اسلامی ایران، عازم جبهه‌های نبرد شده بودند.
بنی‌صدر که در باطن، از شهادت شمار زیادی از فاتحان لانه‌ی جاسوسی غرق شادی بود، پس از به شکست کشاندن نبرد هویزه، به منظور توجیه علل ناکامی در نامه‌ای خطاب به امام نوشت:.....
