از جمله دلایل اصلی مخالفت مردم مسلمان ایران با رژیم پهلوی بی اعتنایی این رژیم و عوامل و دست اندرکاران آن به اعتقادات و اخلاقیات مردم مسلمان ایران بوده است . در این میان دربار پهلوی به عنوان قدرتمندترین کانون حاکمیت در فاصله ی سال های 1304 الی 1357 نقشی اساسی در گسترش مفاسد اخلاقی و ارتکاب اعمال خلاف عفت بر عهده داشته است .
در این اثر تلاش شده است ضمن رعایت عفت قلم و ملاحظات اخلاقی ، به گوشه هایی از مفاسد اخلاقی درباریان – اعم از شاه ، و حلقه ی نخست اطرافیان ، دوستان و خانواده ی او – اشاره گردد و از آن جا که اصل بر بیان واقعیت و اجتناب از نقل حوادث غیرواقعی قرار گرفته ، لذا صرفا به خاطرات درباریان در خصوص موضوع فساد تکیه شده است ، زیرا ممکن است نقل مفاسد دربار از زبان مخالفان آن ، حمل بر دشمنی ، عداوت و در نتیجه داستان پردازی برای تخریب دربار به شمار آید ، اما آن چه در این نوشته خواهد آمد صرفا گوشه هایی است از موارد متعددی که دوستان و خانواده ی پهلوی پس از وقوع انقلاب اسلامی و به طور عمده در خارج از کشور ، در قالب خاطرات بیان داشته اند و لذا در صحت این موارد تردید و شبهه ای وارد نخواهد بود . این کتاب مستند به اسناد و تصاویر است.
