کتاب «حضرت زینب(س) اسوه صبر و استقامت» که سیری کوتاه در زندگانی حضرت زینب کبری(س) به حساب می آید، ضمن بیان شمه ای از فضایل و کرامات این بانوی بزرگوار، از ولادت تا واقعه عاشورا را به اختصار مطالعه و بررسی می کند.
ولادت حضرت زینب(س)، ازدواج حضرت زینب(س)، گوشه‌ای از فضایل حضرت زینب(س)، سفر تاریخی زینب(س) به كربلا، شمه‌ای از كرامات حضرت زینب(س) و شمه‌ای از فضایل حضرت زینب(س)، عناوین ششگانه بخش‌های این اثرند.
گزیده کتاب
گزیده کتاب:
در ستیغ آرمان شهر، آنان که به استمرار روح عاشورا در تمامی عصرها و استحکام روح کربلا در تمامی سرزمین ها باور دارند؛ زنی از ساکنان دشت لاهوت می درخشد؛ زنی که خوشه ای از یاقوت فاطمی است. او آنقدر بلند است که در عرصه ای از تاریخ، طنین مهر مادر است و در عرصه ای، پژواکی از صلابت حیدر. زینب(س) ستون خیمه پایداری است. آن قدر تسلیم است که دود و غبار شراره های خیمه های نیمه سوخته برایش نسیم نواز شکر دوست است، از این روست که فرمود «و ما رایت الا جمیلا». زینب(س) در قاموس اهل معنا، حدیث مکرر استقامت و شکوه و پایمردی است. او نه تنها در عاشورای عشق، که هم چنان پامنبری آفتابی است که تا جمعه دل انگیز ظهور بر بلندای نی، آیه جهاد تلاوت می کند. بی کرانه ای است که نور نهضت حسینی را به دهلیزهای تاریک تاریخ انعکاس می دهد. ایوان بارگاه معرفت او، فراخ تر از واژه هاست. از این رو باید از دور به توصیفش پرداخت.
گزیده2:
از القاب حضرت زینب(س) كه در روایات آمده، عقیله یا عقیله بنی‌هاشم است؛ به معنای زن ارجمند و یكتا در میان فامیل خود در تاریخ ولادت حضرت زینب(س) اختلاف است، در كتاب «ریاحین‌الشریعة» آمده: برخی پنجم جمادی‌الاولی سال ششم هجری و بعضی اوایل شعبان آن سال و بعضی ماه رمضان و یا در دهه آخر ماه ربیع‌الثانی دانسته‌اند. قول دیگر هم، در ماه محرم سال پنجم هجرت ذكر كرده‌اند؛ ولی هیچ‌یك از این اقوال، دلیل محكم تاریخی ندارند.
زینب در لغت به معنای درخت خوش‌بوی نیكو منظر آمده است، و ممكن است مخفف (زین و اب؛ زینت پدر) باشد.
از روایات استفاده می‌شود كه امیرالمومنین(ع) دو یا سه دختر به نام زینب داشته كه بانوی شجاع كربلا، زینب كبری(س) بوده است، چنان كه شیخ مفید(ره) و برخی دیگر گفته‌اند: زینب صغری، همان خواهر مادری حضرت زینب(س)؛ یعنی ام‌كلثوم بوده است؛ ولی همان شیخ مفید(ره) در پایان كلام خود، در زمره فرزندان حضرت علی(ع)؛ زینب صغرای دیگر را نام می‌برد كه مادرش كنیز بوده است.
از القاب حضرت زینب(س) كه در روایات آمده، عقیله یا عقیله بنی‌هاشم است؛ به معنای زن ارجمند و یكتا در میان فامیل خود. در سند خطبه فدك آمده: ابن‌عباس آن را از عقیله بنی‌هاشم؛ یعنی حضرت زینب(س) نقل می‌كند.
