کتاب حاضر همان‌طور که از اسمش پیداست، به بررسی جایگاه حضرت مسلم و تاریخ ایشان می‌پردازد. علاوه‌براین، «مسلم ولی امر است» همانند دیگر کتاب‌های آقای علوی به تبیین جایگاه عاشورا در زمان حال و عبرت‌گیری از حوادث تاریخی عاشورا پرداخته است.
از مشکلات خواندن تاریخ این است که تاریخ هرگز نمی‌تواند نیات درونی و حرف‌‌های درگوشی را بیان کند. از این رو بررسی و تبیین تاریخ در زمان حال بسیار مشکل است. با این حال در این کتاب به بررسی علل عدم یاری سلمیان صُرَد خزاعی و بزرگان مشهور دیگر از مسلم و امام حسین (ع) پرداخته است.
آقای علوی به بهترین نحو تلاش کرده است که خواننده خود را در آینه‌ی این کتاب ببیند و بسنجد و اگر آتشی در دلش روشن شد خود را اصلاح کند. مردم کوفه انقلابی بودند اما انقلابی نماندند. آن‌ها به یاری نائب امام نیامدند، چه برسد به یاری خود امام که امتحانی سخت‌تر و بزرگ‌تر بود. حوادث عاشورا را باید در ایران امروز خواند و درس گرفت تا عاشورایی دیگر به راه نیوفتد و مردم تهران به مردم کوفه تبدیل نشوند.
برای اهالی هیئت امام حسین، که به دنبال ارتباط و اتصال با امام حسین اند و هر چه با امام حسین ارتباط یابد برای شان قدر و قیمتی دارد؛ از منبر و مجلس امام حسین، تا ضریح و حرم ایشان –و حتی چای روضه دم محفل شان! – بعید است که از این قشنگ ترین و وثیق ترین ارتباط، ساده بگذریند: «ارتباط امام با نایبشان». امید که این بهانه ها راه رسیدن به یک ارتباط نورانی و مبارک با امام حسین باشد و نایب شان ما را دستگیری کنند.
گزیده کتاب
گزیده1:
شور این ارتباط در سر هر پدیده ای افتاد، غوغایی شد؛ تو بگو در کم مقدارترین شیء عالم باشد. در هم نفسی و اتصال با حضرت ارباب، خاکِ ناقابل را هم بهره ایست: «مُهر اعلی، مال کربلا!» کاش جان ما را نیز چنین نصیب و رزقی داشته باشد... حکایت «نایب الحسین» از منظر دیگری نیز مهم می نماید و آن برای کسانی است که سرِ یاری نایب امام زمان شان را دارند. حکایت مسلم، باید مشق هر شب ولایت مداران باشد. درس کوفه «دیروز» را در تهرانِ «امروز» نیز می توان خواند و اصلا «باید» خواند، تا یادمان نرود چه طور کوفه انقلابی سر از ناکجاآباد درآورد؛ این حکایت را باید هر روز در خویش مرور کرد تا «فردا»ی روشن انقلاب را نظاره گر باشیم...
گزیده2:
انسانی که تواضع در برابر حق برایش ملکه نشده باشد، هرگز نمی تواند در مقابل بالاترِ به ظاهر فروتر تواضع کند. نمی تواند در برابر مسلم زمان خود تواضع کند. تواضع در مقابل حسین بن علی کار دشواری نیست؛ اصلاً اگر تواضع نکنی عجیب است. چراکه با آبروی خود بازی کرده ای؛ اما تواضع در برابر جوانی که شاید در دید عموم، علم و فضل و سابقه اش از تو کمتر است، کار هرکسی نیست….
