داستان حاضر، درباره بازدید دانش آموزان مدرسه از مسجد مقدس جمکران به مناسبت نیمه شعبان است. آن ها توسط "آقای جمالی" ـ دبیر خود ـ با چگونگی ساخته شدن مسجد و یکی از معجزاتی که در این مکان، رخ داده آشنا می شوند. در پایان داستان، نگارنده، وظایف ما را نسبت به امام زمان، خاطرنشان می سازد.
گزیده کتاب
گزیده کتاب:
آشنایی با وظایف منتظران در زمان غیبت
بسم اللَّه الرحمن الرحیم؛ خُب دوستان عزیز! حالا که با مطالعه ماجرای سیامک و محمدرضا تا حدودی با امام علیه‌السلام بیشتر آشنا شدید و به فکر افتادید که شما هم یه رابطه معنوی با امام زمان علیه‌السلام داشته باشید و از یاد و ذکر ایشان لذّت ببرید، ما هم سعی می‌کنیم برای آشنایی شما با وظایفی که در این زمان، یعنی زمان غیبت حضرت صاحب‌الزمان علیه‌السلام داریم، قدمی برداریم تا راه برای شما هموارتر بشه. ان شاء اللَّه.
این رو هم بگیم که مطمئن باشید امام زمان علیه‌السلام همه ماها رو دوست دارن، ولی اگر کسی به این وظایف عمل کنه، امام زمان علیه‌السلام اون رو خیلی بیشتر از بقیه دوست داره.
1- وظیفه اول ما آینه که وقتی اسم مبارک ایشون رو می‌شنویم بلندشیم و بایستیم و دست هامون رو بذاریم روی سرمون.
حتماً می گید چرا؟
علتش آینه که اولاً امام رضا علیه‌السلام این‌گونه رفتار می‌کردن.
امّا اینکه چه طور هنوز امام زمان علیه‌السلام به دنیا نیومده بود، امام رضا علیه‌السلام این کار رو کردن؟
ببینید بچه‌های خوب! پیغمبر ما که درود خدا بر ایشون و اهل بیتشون باشه، قبل از اینکه امام‌ها علیهم‌السلام به دنیا پا بذارن، اسامی دوازده امام رو فرمودند، آدمای با سواد هم اسم‌های دوازده امام رو نوشتند. شاعر خوبی به اسم دِعبل برای دوازده امام، یک شعر قشنگ گفت، بعد رفت
پیش امام رضا علیه‌السلام و شعرش رو خوند. موقع خوندن شعر وقتی به اسم امام مهدی علیه‌السلام رسید، یه دفعه امام رضا علیه‌السلام از جا بلند شدن و دستشون رو روی سرشون گذاشتن.
علتش رو هم گفتن. و اون آینه که وقتی اسم ویژه امام زمان علیه‌السلام برده می شه، امام به اون شخصی که اسم او رو برده، یا اسم آن حضرت پیش اون برده شده، توجه می‌کنن و درست نیست امام زمان علیه‌السلام به ما توجه کنن و ما همین‌طوری بی‌خیال، نشسته یا خوابیده باشیم.
و اینکه دست رو روی سر می‌ذاریم، نشانه تسلیم بودن ما، در مقابل امام زمام علیه‌السلام است.
