کتاب آفتاب حسن توسط انتشارات بهار دل ها به زیور طبع آراسته شده . مطالب این کتاب برگرفته از کتاب چهارده آینه خورشید که به قلم همین نویسنده نگاشته شده است .
این کتاب گوشههای از زندگانی امام حسن مجتبی(ع) را تصویر میکشد، بدان امید که زندگی سراسر نور و روشنایی حضرتش، روشنگر راه ما باشد. در همه پیشآمدها، با الگو قرار دادن سخنان و عملکردهای آن ولی خدا میتوانیم درستترین تصمیم را در مناسبترین وقت و شرایط بگیریم.
این نوشتار در دو بخش نگارش یافته است. در بخش اول به سیری کوتاه در زندگانی امام حسن(ع)، وقایع مهم زندگانی و فعالیتهائی که داشتهاند میپردازد. در بخش دوم، نویسنده با اشاره به جایگاه والای زندگانی امام(ع) از دیدگاههای گوناگون، منابعی جهت مطالعه بیشتر و کاملتر معرفی کرده است.
فهرست مباحث کتاب در دو بخش و نُه فصل نوشته شده است. مجموعه مباحث این کتاب عبارتند از:
دیباچه و پیشگفتار
بخش اول - سیری کوتاه در زندگانی امام حسن مجتبی(ع)
فصل اول - با زلال کوثر (شناسنامه، ولادت، نامگذاری، کنیه و لقبها، عقیقه، خاستگاه تربیتی امام مجتبی(ع)، کودکی امام مجتبی(ع)، جریان مباهله، رحلت پیامبر(ص)، شهادت مادر، نوجوانی و جوانی امام مجتبی(ع)، ازدواج امام مجتبی(ع) (خوله فزاریه، جعده دختر اشعث) فرزندان امام مجتبی(ع) (حسن بن حسن معروف بن حسن مثنّی، قاسم بن حسن، عبدالله بن حسن (عبدالله اکبر) عبدالله بن حسن (معروف به عبدالله اصغر)، بُشر بن حسن، ابوبکر بن حسن، عمروبن حسن، زید بن الحسن)، شهادت پدر.
فصل دوم - ویژگیهای برجسته امام مجتبی(ع): دو بخش از ویژگیهای امام حسن(ع)، در اینجا مورد اشاره قرار میگیرد: الف) ویژگیهای ظاهری: (چهره و شمایل امام، نقش انگشتر امام) و ب) ویژگیهای اخلاقی و رفتاری: (عصمت، عبادت، ترس از خدا، دانش و آگاهی از اسرار سخنوری و سخنرانی، همنشینی با قرآن، مهربانی، ایثار و گذشت، مهمان نوازی، بردباری، بخشندگی و برآوردن نیازهای دیگران، فروتنی، شجاعت)
فصل سوم - امام حسن(ع) در نگاه دیگران: (در نگاه پیامبر اکرم(ص)، در نگاه امیرالمؤمنین علی(ع)، امام صادق(ع)، محمد بن حنفیه، عبدالله بن عباس، اَنَس بن مالک، عایشه، ابوهریره، سعد بن ابی وقاص، ابوبکر.)
فصل چهارم - فعالیتهای امام مجتبی(ع) پیش از امامت: در این بخش، به مجموعهای از سه دسته فعالیتهای حضرت امام حسن(ع) اشاره شده است:
الف) فعالیتهای سیاسی: (بسیج مردم برای شرکت در جنگ جمل، شرکت در جنگ جمل، بسیج مردم برای شرکت در جنگ صفین، شرکت در جنگ صفین و فرماندهی نظامی، سخنگوی علی(ع) در ماجرای حکمیت، مشاور سیاسی و جانشین امیرالمؤمنین علی(ع))
ب) فعالیتهای فرهنگی (مشاور و جانشین فرهنگی امام علی(ع)، امام جمعه موقت کوفه، قضاوت به جای امام علی(ع))
ج) فعالیتهای اقتصادی
فصل پنجم - شرایط و فعالیتهای سیاسی و اجتماعی دوران امامت (بیعت با امام مجتبی(ع)، تشکیل شورای براندازی از سوی معاویه، نامه نگاریهای دو جانبه، آمادهسازی سپاه برای جنگ با معاویه، بستر سازی صلح از سوی معاویه، بررسی عوامل صلح فریبکاری معاویه، بیوفایی و دنیازدگی سپاهیان امام حسن(ع)، انگیزههای گوناگون در سپاهیان امام حسن(ع))
اهداف و انگیزههای امام حسن(ع) از پذیرش صلح (خطر تهاجم خارجی، رعایت مصلحت عمومی، حفظ جایگاه امامت، سکوت تا بلوغ سیاسی)
مفاد صلح، صلح، سنگری دیگر برای مبارزه، پیآمدهای صلح (بیداری عافیت طلبان، شناخت جایگاه امام) دیگر مبارزههای اجتماعی - سیاسی.
فصل ششم - شرایط و فعالیتهای فرهنگی: اوضاع نابسامان فرهنگی جامعه، آشفتگی فرهنگی (جعل حدیث، دشنامگویی به امیرمومنان علی(ع)، عالمان درباری و تحریف واقعیتها، بدعت گزاریها)، فعالیتهای اقتصادی
فصل هفتم - شهادت امام مجتبی(ع): (معاویه و چالشهای فرا روی، جنایتی هولناک، واپسین روزها، وصیتها، پرواز به ملکوت، واکنش دشمن، مراسم خاکسپاری، سوگواری بر امام حسن(ع)، پاداش زیارت امام حسن(ع)، پیآمدهای شهادت امام حسن(ع))
فصل هشتم - گزیدهای از سیره امام مجتبی(ع)، سخنان گهربار، اندرزها
فصل نهم - گلبرگی از کرامتهای امام حسن(ع) (میانجی، پاداش احسان، رویش زندگی، نیایش پذیرفته.)
بخش دوم: همراه با برنامه سازان
پیشنهادهای کلی، پرسشهای مسابقهای، پرسشهای مردمی، پرسشهای کارشناسی، معرفی کتاب، کتابنامه.
گزیده کتاب
گزیده1:
(( روایت شده فاطمه علیها السلام هنگام بیماری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم که در آن رحلت کرد حسن وحسین علیهما السلام را نزد او آورد .و گفت ای رسول خدا این دو فرزندان تو هستند چیزی به آنها ارث بده پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمود شرف و بزرگی من از آن حسن علیه السلام و کرم و شجاعتم از آن حسین علیه السلام ))
یکی از برجسته ترین ویژگی های امام مجتبی علیه السلام توان او در سخنوری است او از کودکی این ویژگی نیکو را دارا بود به زیبایی سخن میگفت و اشعار را حفظ می کرد. و نکته های ظریف و نغز را در سخنان خود می گنجانید . نخستین روز های پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بود .امام حسن علیه السلام که هفت سال بیشتر نداشت به مسجد آمد و دید ابوبکر بالایمنبر پیامبر نشسته است و سخنرانی می کند .امام حسن علیه السلام با همان لحن کودکانه اش جمله ای کوتاه و پر معنا گفت که همگان را به شگفتی وا داشت .او با صدای رسایی فرمود :"پایین بیا ! از منبر پدرم پاییین بیا و و بالای منبر پدر خودت برو !ابوبکر غافلگیر شد و با شرمساری پاسخ گفت : راست میگویی , به خداکه این منبر پدر توست نه منبر پدر من .
( آفتاب حسن/ صفحه 8 و9 )
گزیده2:
امام مجتبی علیه السلام صوتی زیبا در قرائت قرآن داشت و از کودکی علوم قرآن را به نیکی می دانست همواره پیش از خوابیدن سوره کهف را تلا وت میکرد و سپس می خوابید .گفته اند در دوران زندگانی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم شخصی وارد مسجد شد و از تفسیر شاهد و مشهود پرسید مردی پاسخ داد شاهد روز جمعه است و مشهود روز عرفه .از مدر دیگری پرسید ولی او گفت :شاهد روز جمعه و مشهود روز عید قربان است .سپس نزد کودکی که در گوشه مسجد نشسته بود رفت او پاسخ داد:
شاهد رسول خدا صلی الله علیه و آله و مشهود قیامت است مگر نخوانده ای که خدا در مورد رسولش می فرماید :"انا ارسلناک شاهدا و مبشرا و نذیرا "ای پیامبر ما تو را گواه بشارت گر و هشدار دهنده فرستادیم و نیز در باره قیامت می فرماید "ذلک یوم مجموع الناس و ذلک یوم مشهود" ... راوی می گوید :پرسیدم فردی که اول پاسخ داد که بود گفتند :ابن عباس .پرسیدم :دومی که بود ؟ گفتند:ابن عمر سپس گفتم آن کودک که از همه بهتر و درست تر پاسخ دادکه بود ؟گفتند:حسن بن علی بن ابی طالب علیه السلام ))
( آفتاب حسن/ صفحه 19و 20 )