این کتاب، توصیه‌های رهبر انقلاب، «آیت‌الله خامنه‌ای» به روحانیت و طلاّب حوزه‌های علمیه است. مطالب این کتاب از سخنرانی‌ها و درس نکته‌های «آیت‌الله خامنه‌ای» دربارة باید و نبایدهایی که روحانیون در لباس روحانیت باید به آن‌ها عمل کنند، استخراج شده است. محتوای مباحث کتاب، وظایف این قشر جامعه و مسئولیت‌های ایشان در عرصه‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و علمی را بیان می‌کند و الگوهای صحیح یک شخصیت روحانی را بازگو می‌نماید. این مجموعه با هدف ترویج بیانات رهبر انقلاب دربارة شخصیت روحانیت و وظایف و مسئولیت‌های آنان تدوین شده است.
گزیده کتاب
گزیده1:
بیش از هزار سال است که جامعه ی علمی شیعه و روحانیت شیعه، به طور رسمی در دنیای اسلام مشغول کار است. یعنی از دوران آغاز فقاهت تا امروز ـ حدود یازده قرن ـ علما و فقهای ما و شاگردان آن ها و مبلغان دین ـ در مراتب و درجات مختلف ـ تلاش و کار کردند و زحمت کشیدند و محصول زحمت آن ها، هزاران هزار جلد کتاب و مطلب در فقه و تفسیر و حدیث و معارف و فلسفه است که در اختیار ما است. نتیجه مهم تر کار آن ها، میلیون ها مسلمان معتقد به اهل بیت و مکتب آن هاست، که در طول این سنین متمادیه بوده اند و زندگی و کار و تلاش کرده اند و عبادت خدا نموده اند و رفته اند. امروز، ما قطعه ی دیگری از همین نوار تاریخی هستیم.۲
این آبروی هزارساله، عبارت از آن چیزی است که در طول قرن های متمادی، از علم و تقوای علمای بزرگ به دست آمده است. یعنی در این مجموعه، علامه حلی و علامه مجلسی و شهیدین و شیخ طوسی و سید مرتضی و شیخ انصاری و علمای بزرگ نجف و بزرگان قم ـ مرحوم حاج شیخ و مرحوم آقای بروجردی و دیگران ـ نقش دارند. به عبارت دیگر، هزاران انسان برگزیده، عمرها را به طهارت و تقوا گذراندند و مجموعه های علمی سطح بالا به وجود آوردند و آثار علمی ارائه دادند، تا به تدریج و به صورت بنیادین، یک جامعه و یک ملت را به روحانیت معتقد کردند.۳
این آبرو متعلق به تاریخ روحانیت است که به تدریج به صورت فرهنگ شده و در ذهن و دل مردم رسوخ کرده و [ امروز ] روحانی را قابل اعتماد می دانند. این را باید حفظ کنید. یک وقت است که من خودم ثروتی را به دست می آورم، بعد هم می گویم، خودم به دست آورده ام، خودم هم می خواهم آتشش بزنم. یک وقت نه، ثروتی است که دیگران جمعش کرده اند و حالا به دست من رسیده، بعد هم باید به دست دیگران برسد، من حق ندارم آن را مخدوش کنم.
ثروت آبروی امروز روحانیت، این است: خود روحانیت، تقوای روحانیت، حسن عمل روحانیت، پیش قدم بودن روحانیت در همه امور و صدق روحانیت...۴
