سردار شهید حسین ساعدی یک گچکار ساده بود که با شروع جنگ به کردستان رفت و در کنار سردار احمدمتوسلیان حماسه ها آفرید. او بعدها فرمانده نیروهای اعزامی از خمین شد و در سالهای ابتدای دفاع مقدس، خط شکن عملیات ها بود. شهید زین الدین که فرمانده او بود، بسیار به وی علاقه داشت. او سخت ترین محورها را در اختیار حسین و نیروهایش قرار می داد. در یکی از عملیات ها، دو گردان نیرو در عمق مواضع دشمن محاصره شدند. با اتمام مهمات و اذوغه، دشمن ده ها خودرو فرستاد تا ۷۰۰ اسیر بگیرد. ساعدی که هیچ دوره فرماندهی ندیده بود، با حرکتی عجیب، نه تنها تمامی نیروها را نجات داد، بلکه تعداد زیادی کشته و اسیر از دشمن گرفت. در عملیات والفجر۴ و خیبر، قفل عملیات توسط گردان روح الله به فرماندهی حسین ساعدی باز شد. قبل از خیبر، همه فهمیده بودند که حسین ماندنی نیست. حسین ساعدی، با نیروهایش وارد جزیره جنوبی شد و خط شکن عملیات شد. شهید ساعدی هشتم اسفندماه سال ۶۲ به شهادت رسید. او عاشق گمنامی بود. به همین دلیل همین پیکرش در کنار نیروهایش در جزایر مجنون ماند. از کودکی در روز تاسوعا نذری می داد. حسین ساعدی که فدایی حضرت عباس بود، ده سال بعد در شب تاسوعا به خمین بازگشت... کتاب «مجنون در آتش» شامل خاطرات و سرگذشت این شهید است.
گزیده کتاب
گزیده کتاب
گزیده1:
«در شب عملیات خیبر بیشتر قایق‌های لشکر راه را گم کردند. چهارده قایق از ما به مقصد رسیدند. محمدمجتبی و طاهر گرامی توی قایق‌های جلو بودند.
تقی نجفی فرمانده گروهان بود و در قایق‌های وسطی بود.
حسین ساعدی در قایق‌های انتهایی بود. به مقرهای دشمن که رسیدیم، بعثی‌ها تخیله و فرار کردند.
همان موقع قرارگاه تماس گرفت که آیا به اهداف رسیده‌اید؟ چون خیلی از محورها و لشکرها به اهداف نرسیده بودند.
ساعدی بی‌سیم را گرفت و گفت: بله، ما روی پد هستیم. پاسگاه اول تصرف شد. داریم می‌رویم به سمت داخل جزیره.
این خبر دست به دست می‌چرخید که گردان روح الله در جزیره است و قفل عملیات باز شده و عملیات ادامه پیدا کرده.
با تصرف سیل بند شرقی، دستور حرکت و پیش روی به سمت جنوب جزیره شمالی به گردان ما داده شد.
حرکت کردیم و بعد از دو کیلومتر پیشروی به پاسگاه دوم عراق رسیدیم. باز درگیری شروع شد و سریع پاسگاه پاکسازی شد. چند نفر از عراقی‌ها اسیر شدند.
با پیش روی در این پاسگاه، دکل‌های مخابراتی و دیده‌بانی با 5 متر ارتفاع، سنگر فرماندهی و سنگر تیربار که بر آبراه‌های منطقه دید داشت، همه و همه به تصرف رزمندگان اسلام درآمد.»
