«یادگاران» عنوان کتاب هایی است که بنا دارد تصویرهایی از سال های جنگ را در قالب خاطره های بازنویسی شده، برای آن ها که آن سال ها را ندیده اند نشان بدهد. این مجموعه راهی است به سرزمینی نسبتا بکر میان تاریخ و ادبیات، میان واقعه ها و بازگفته ها. خواندنشان تنها یادآوری است، یادآوری این نکته که آن مردها بوده اند و آن واقعه ها رخ داده اند؛ نه در سال ها و جاهای دور، در همین نزدیکی. کتاب بروجردی، زندگی یک مرد است که تا آخر سرشار از حیات بود و هنوز هم هست. کافی است یادت بیاید که بروجردی تا همین نزدیکی، با من و تو حرف می زد. صبورانه می شنید و سبک بار می گذشت. کتاب حاضر که جلد دوازدهم از مجموعه «یادگاران» می باشد، مشتمل بر خاطراتی از شهید محمد بروجردی است.
گزیده کتاب
گزیده1:
بچه ها جمع شده بودند توی بیمارستان.
می گفتند «اگه هلی کوپترش آمد طرف بیمارستان، که زخمی شده؛ اگه رفت طرف فرودگاه، یعنی کار تمومه.» هلی کوپتر توی آسمان چرخ می خورد.
همه خوش حال دویدند سمت هلی کوپتر. پارچه ی روی صورتش را که دیدند، نشستند روی زمین. نا نداشتند بلند شوند.
